|
 |
Δύο δορυφόροι σε έκκεντρες τροχιές...
| Saturday, March 31, 2007
|
| Λαϊκή σοφία
|
Σλουρπ!
Φτου!
Και όποιος κατάλαβε,κατάλαβε. |
posted by Anonymous @ 4:55 PM
 |
|
|
|
| Tuesday, March 27, 2007
|
| Όσο κοντά τόσο μακριά
|
| ''Μα καλά, πώς του ήρθε;''. Πώς του ήρθε… Εκεί ήταν και δεν το ήξερε. Και τώρα, ξαπλωμένη στον καναπέ, προσπαθούσε να δώσει απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα. Και σε ένα ακόμα: “Τώρα το κατάλαβε;”. Όχι, αυτή το είχε καταλάβει τώρα. Λύπη και θυμός. Λύπη για όσα χάθηκαν από μία επιπολαιότητα. Θυμός για την ύπουλη συμπεριφορά του. Αυτού που μεγάλωσαν μαζί, έπαιζαν μαζί, αντέγραφαν ο ένας από τον άλλο στο σχολείο. Αυτού που η ίδια του γνώρισε την πρώτη του κοπέλα και τον είδε ερωτευμένο για πρώτη φορά. Αυτού που ,περήφανη , τον συνόδευσε στην ορκομωσία της σχολής του. Που τον ήξερε από μικρό και τώρα, κοντά στα τριάντα , τον χάνει. Δεν το διάλεξε αυτή, δική του απόφαση ήταν. Κάποτε το να βγει στο μπαλκόνι και να τον φωνάξει να τον δει ήταν αρκετό. Τώρα η απόσταση δύο αντικριστών σπιτιών μοιάζει χαώδης. Σηκώνεται αργά. Τραβάει την κουρτίνα και ρίχνει μια κλεφτή ματιά απέναντι. Μια σκιά που περπατάει αμήχανα την αναγκάζει να κάνει ένα βήμα πίσω. Αυτός είναι! Όντως, αυτός είναι που γυρίζει άσκοπα μες στο σπίτι και μιλάει μόνος του. Όσο όμως και αν συζητήσει με τον εαυτό του καταλήγει στην ίδια ερώτηση: “Τώρα το κατάλαβε;’’ Του φαίνεται περίεργη η αντίδρασή της, ο θυμός της. Δεν φταίει όμως κι αυτή. Έπρεπε να της το έχει ξεκαθαρίσει καιρό τώρα. Από τότε που έπαιζε μαζί της παιχνίδια που δεν του άρεσαν, που της έδινε την κόλλα του στο σχολείο για να πάρει αυτή καλύτερο βαθμό. Από τότε που τα έφτιαξε με την καλύτερή της φίλη για να την κάνει να ζηλέψει. Από τότε που στο νεανικό μυαλό του ξήλωνε το σκηνικό της ορκομωσίας γύρω του και έβαζε αυτό μιας μεγαλοπρεπούς εκκλησίας, με αυτή στο πλευρό του. Ποτέ όμως δεν το έκανε. Ίσως φοβόταν ,ίσως άργησε, ίσως και να μην έπρεπε να το κάνει καν. Ίσως όμως να έκανε και το σωστό γιατί έτσι ένιωθε. Τι να κάνει άραγε; Τραβάει δειλά την κουρτίνα. Το απέναντι μπαλκόνι άδειο. |
| posted by Anonymous @ 1:45 PM
|
|
|
|
| Sunday, March 25, 2007
|
| Παράθυρα στο νου.
|
Να σταθώ όρθια κάτω απ’τη βροχή και ν’ανοίξω τα χέρια.
Να υψώσω το κεφάλι στο γκρίζο ουρανό -πάλι και πάλι- και ν’ανοίξω το στόμα.
Τι γεύση να’χει άραγε η όξινη βροχή της πόλης;
Να πιούμε βροχή γιατί απ’τ’άλλα δε χορταίνουμε.
Να φύγει η κίτρινη σκόνη απ’τα μάτια μου.
Να φύγει κι απ’το στόμα που’χει κολλήσει.
Να πιεις κι εσύ ε;…να ξεπλύνει την όμορφη λήθη σου.
Και μετά να κοιμηθείς με ύπνο βαρύ κι η λήθη να γίνει και πάλι μνήμη.
Μνήμη καθαρή απ’αυτή που θα’θελες να’χεις ξεχάσει.
Πιες λοιπόν να την εξαγνίσεις γιατί δεν πρόκειται να εξαφανιστεί.
Η μνήμη σου είναι παντού, αλλά δε σε καταδιώκει.
Είσαι εσύ που την κυνηγάς γιατί κατά βάθος την αγαπάς.
Κι όταν το καταλαβαίνεις –εκείνα τα λίγα δεύτερα ολοκλήρωσης- παλεύεις για εκείνο το δικαίωμα στο όνειρο.
Και σέρνεσαι τότε με νύχια πληγωμένου αρπαχτικού, κυλιέσαι και λασπώνεσαι, ματώνεις κι ανοίγεις κι άλλες πληγές. Πληγές που δικαιωματικά σου ανήκουν αλλά δεν είναι μόνο δικές σου. Παιχνίδι εξουσίας κι επιβεβαίωσης. Ξανά και ξανά.
Αλήθεια, πόσες φορές μπορείς να επανασυναρμολογήσεις αυτό το παζλ στο μυαλό σου;
Άπειρες συν μία. Η μία που πάντα πιστεύεις ότι είναι η τελευταία.
Πιες λοιπόν και γύρνα μετά στο γνώριμο μονοπάτι σου.
Εκεί που παλεύεις για το άλλο σου δικαίωμα. Στο τίποτα.
Κι εγώ θ’ανάψω φωτιά να συνοδέψω το παιχνίδι της βροχής. Και θα μπλέκονται οι φλόγες με τις σταγόνες χωρίς να ενοχλεί η μία την άλλη. Πορτοκαλί και διάφανο ίσον πορτοκαλί.
Οι ήχοι τους μπλέκονται, θα φτιάξουν τραγούδι άγριο, μελαγχολικό, ορχηστρικό. Κι αν έχει στίχους, τους ξεχνώ.
Κι όταν τελειώσει η βροχή θα βγω στο μπαλκόνι –θα μυρίζει βρεγμένο χώμα και άσφαλτο- σιωπή έξω. Η γειτονιά κοιμάται κι η μουριά εκεί δεξιά ανυπομονεί ν’ανθίσει. Μόνο το ουράνιο τόξο τραγουδάει τώρα κι εγώ περπατώ στις καμπύλες του σαν τότε που’μουνα μικρή, χορεύω κι ακροβατώ. Κάθε του χρώμα κι ένα άλλη μουσική κι εγώ γελάω γελάω χαμογελάω. Ισορροπώ περίεργα, τα χέρια χαλαρά και πέφτω, δε φοβάμαι. Μ’αγκαλιάζει το σύννεφο που’χει πια λυτρωθεί και……..
…..το ποτήρι στέρεψε και τα καπνά μισέψαν. Η υγρασία φτάνει ως το μεδούλι και θα’ταν φρόνιμο να μπω μέσα.
Το κεφάλι στα πόδια ή τα πόδια ψηλά στο κεφάλι;;;
“Αρμονία ή χάος” λέει ο ποιητής “και η ζωή διαφεύγει ως έρως.” |
| posted by ανώνυμη Μ. @ 5:09 PM
|
|
|
|
| Friday, March 23, 2007
|
| Το quiz της εβδομάδας(απαντήστε και κερδίστε)
|
1.Πώς λέγεται η 50άρα οδηγός που την πετυχαίνεις στο δρόμο στις 8 το πρωί;
2.Είσαι παντρεμένος και γυρνάς στο σπίτι από τη δουλειά.Ποια είναι η πρώτη κουβέντα που λές στη γυναίκα σου;
3.Ποιά είναι τα πιο άχρηστα αυτοκίνητα για τις γυναίκες;
4.Τι είναι η σχέση;
5.Ποια είναι η πιο συνηθισμένη ερώτηση όταν κάποιος έρχεται να ζυγιστεί στο μαγαζί;
6.Τι είναι για μία γυναίκα πιο σημαντικό από τον 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο;
7.Ποιο είναι το αμέσως επόμενο πράγμα που ακολουθεί το πλύσιμο του αυτοκινήτου;
8.Ο Σωκράτης είπε κάποτε μια περίφημη φράση που συνδέει τη μάθηση και την ηλικία του ανθρώπου.Ποια είναι αυτή;
9.Τι σκέφτονται οι άλλοι για εμάς;
10.Ποια είναι η μεγαλύτερη ηδονή;
11.Πόσες σοκολάτες πρέπει να φας για να θεωρηθεί αυτό υποκατάστατο του σεξ;
12.Ποια είναι η πιο συνηθισμένη ασθένεια που πλήττει τις γυναίκες;
13.Όταν έχεις γυναίκα σου την πέφτουν άλλα δέκα θηλυκά.Όταν δεν έχεις γυναίκα μόνο ένα μπορεί να σου την πέσει.Ποιο είναι αυτό;
14.Τι κάνεις όταν σου την πέφτει η γυναίκα του κολλητού σου;
15.Ποιο είναι το βασικό στοιχείο του χαρακτήρα που προσέχουν οι άντρες στις γυναίκες;
16.Ποιο είναι το πιο κοινό χαρακτηριστικό σε όλες σχεδόν τις καφετέριες;
17.Τι κάνει πριν το σεξ ένα ζευγαράκι δεκαοχτάχρονων που θέλει να αποφύγει μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη;
18.Πώς λέγεται αυτός που σου κάνει την ίδια ερώτηση δέκα φορές;
19.Τι πρέπει να κάνεις όταν ακούς ένα φίλο σου να σου λέει με πόσες πολλές έχει πάει;
20.Ποιος ήρθε;
Απαντήσεις:1.Δημόσιος κίνδυνος 2.Αγάπη μου,τι θα παραγγείλουμε; 3.Αυτά της φόρμουλα ένα.Πόσες τσάντες με ψώνια μπορούν να σηκώσουν οι αεροτομές; 4.Αυτό που όταν δεν το έχεις το ψάχνεις και όταν το έχεις δεν του δίνεις και πολλή σημασία 5."Η ζυγαριά σίγουρα πάει καλά;" 6.Ένα σπασμένο νύχι 7.Μία βροχή που σου το κάνει παλι μουνί 8."Γηράσκω αήρ διδασκόμενος" 9.Τι στο διάολο σκεφτόμαστε εμείς για αυτούς 10.Να σβήνεις εκκρεμότητες από τη λίστα με τις υποχρεώσεις σου 11.Και όλη τη Νεστλέ να φας,σε όργασμό δε θα φτάσεις 12.Η υπογλυκαιμία.Εννιά στις δέκα γυναίκες που σαβουρώνουν ένα γλυκό,αν τις ρωτήσεις γιατί το τρώνε σου απαντούν "με έπιασε υπογλυκαιμία" 13.Η γρίππη 14.Το παπί 15.Να έχει μεγάλα βυζιά 16.Η τηλεόραση που παίζει fashion tv κι οι τριάντα λιγούρηδες που παίρνουν μάτι 17.Το σταυρό του 18.Κάγκουρας 19.Να προσέχεις μη βγει κανένα φίδι και σε δαγκώσει 20.Κανείς,ιδέα μου ήταν. |
| posted by Anonymous @ 9:54 AM
|
|
|
|
| Tuesday, March 20, 2007
|
| " Άμα έχεις τον ΟΤΕ τι τον θέλεις τον Οσάμα"
|
Νικήσαμε!
Κατατροπώσαμε τον κακό οργανισμό!
Του πήραμε τα σώβρακα!
Με δύο λέξεις μας σύνδεσαν πάλι το τηλέφωνο και μπορώ να σαπίζω ελεύθερα πάλι τις ώρες της αναδουλειάς.Τελικά αυτοί στον ΟΤΕ είναι για πολύ ξύλο.Εν τάχει το χρονικό του αποκλεισμού:
-Την προηγούμενη τετάρτη ο δίπλα (ο φούρναρης δίπλα στο μαγαζί) μου είπε πως του έκοψαν το τηλέφωνο.Εμένα όμως όχι.Η χαρά δεν κράτησε πολύ γιατί μου το έκοψαν την πέμπτη.
-Την κυριακή,και μετά από καμιά δεκαριά αποτυχημένες προσπάθειες επικοινωνίας με το κέντρο βλαβών του ΟΤΕ (παρένθεση:το κέντρο βλαβών δεν μπορείς να το καλέσεις από κινητό,παρά μόνο από σταθερό.ΒΡΕ ΜΑΛΑΚΑ,ΑΝ ΤΟ ΣΤΑΘΕΡΟ ΜΟΥ ΔΟΥΛΕΥΕ ΘΑ ΣΕ ΕΠΑΙΡΝΑ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΦΤΙΑΞΕΙΣ; Η ΘΑ ΠΑΡΩ ΣΒΑΡΝΑ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΝΑ ΖΗΤΙΑΝΕΥΩ ΓΙΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟ;) επιτέλους έβγαλα γραμή,προετοιμασμένος για τα μπινελίκια που θα έχωνα.Όχι όμως και για τον παρακάτω διάλογο:
-Κέντρο βλαβών ΟΤΕ θέση 35 καλημέρα σας.
-Καλημέρα σας.Το τηλέφωνό μου...
-Πέστε μου το νούμερο.
-.....................
-Μέχρι το βράδυ θα είναι έτοιμο κύριε.Σας ευχαριστούμε.
Και το κλείνει.
Να πω τη μαύρη μου αλήθεια,η απάντηση με άφησε ικανοποιημένο αν και λίγο επιφυλακτικό ως προς το αν θα τηρηθεί.Και κάπως αγχωμένο γιατί την επόμενη είχα διανυκτέρευση και θα υπήρχε τεράστιο πρόβλημα αν δεν το έφτιαχναν.
-Τη Δευτέρα το πρωί πηγαίνω στο μαγαζί και διαπιστώνω ότι η γραμή είναι πιο νεκρή και από τη μαραμένη τσουτσού του παππού μου(στα 83 ο παππούς μου,ζωή να χει).Κλείνω το μαγαζί και πηγαίνω σε ένα κατάστημα στο από κάτω στενό να τους πάρω πάλι τηλέφωνο(το οποίο ο πούστης αυτός μου το χρέωσε κιόλας.Παλιοκαρμίρη,που να σου λήξουν τα πατατάκια και να μην τα παίρνουν πίσω).Και ακολουθεί ο εξής διάλογος:
-Κέντρο βλαβών ΟΤΕ θέση 22 καλημέρα σας.
-Καλημέρα (πάντα ευγενικός...).Το νούμερό μου είναι το τάδε.Χτες μου είπατε τα τάδε.Και σήμερα το νούμερο είναι ακόμα ψόφιο.
-Ναι,το ξέρουμε κύριε αλλά δε φταίμε εμείς,φταίει η ΕΥΔΑΠ.(...)
-Τι εννοείτε;
-Κάνουν κάποια έργα,και δυστυχώς έκοψαν τα καλώδια.
-Καλά,τι σχέση έχουν τα έργα της ΕΥΔΑΠ με τα καλώδια;
-Αααα,αν δεν τελειώσει η ΕΥΔΑΠ εμείς δεν τα φτιάχνουμε.Για να τα ξανακόψουν;
-Και πότε θα τελειώσουν τα έργα;
-Σε περίπου 15 μέρες.(!!!)
Κάπου εκεί εμένα μου έπεσαν τα μισά δόντια και τα μισά μαλλιά.
-Ναι,κοιτάξτε,δεν καταλάβατε,σήμερα έχω διανυκτέρευση και χρειάζομαι το τηλέφωνο.
-Μην ανησυχείτε.υπάρχει λύση.Θα κάνουμε εκτροπή το σταθερό στο κινητό σας, μόνο που θα χρεωθείτε εσείς τις κλήσεις που θα σας κάνουν.
-Να ρωτήσω,αν είναι να τα χρεωθώ εγώ,σε εσάς γιατί πληρώνω πάγιο;Για να βλέπω αν είναι όμορφη η συσκευή;
-Σας είπα,δε φταίμε εμείς, η ΕΥΔΑΠ.
-Και εγώ σας λέω,δεν με απασχολεί ποιος φταίει.
-Τέλος πάντων,θα την κάνετε την εκτροπή;
Ο εκβιασμός ήταν σκληρός και το φύλλο μου πολύ κακό, οπότε ενέδωσα και έκανα την εκτροπή.Βέβαια δεν θέλω να σκέφτομαι πόσο θα μου έρθει το μπουγιουρντί γιατί αν υπολογίσεις ότι μου έκαναν περίπου διακόσια τηλέφωνα τότε νομίζω πως πρέπει να κάνω έξτρα παραγγελία ξυλοκαίνης γιατί από το ποσό που θα πληρώσω θα πετάξω αιμορροίδες.Για να καταλάβεις,η φουλ φορτισμένη μπαταρία του κινητού καπούτιασε σε πέντε ώρες.
Κατά τα άλλα καλά,δεν έχω παράπονο.Η διανυκτέρευση καλά,μου την ψιλοέπεσε και ένας 45άρης πούστης,και δόξα τω Θεώ να λέμε.Μέσα στον πανικό,ήθελε να μάθει αν μου αρέσουν οι Dire Straights.Αυτός μάλλον ακούει Dire Gays. |
| posted by Anonymous @ 8:30 PM
|
|
|
|
| Tuesday, March 13, 2007
|
| Ευχήσου ρε.
|
 -Κάνε μια ευχή με μια λέξη. -Όχι πόνος.
-Μα αυτές είναι δύο.
(Ο τίτλος αυτοσχέδιος Οι στίχοι δανεικοί απ'τον αγγελάκα)
|
| posted by ανώνυμη Μ. @ 12:06 PM
|
|
|
|
|
| 30αρίες και επανασύνδεση
|
-Που’σαι ρε φίλε;
-Ωπ, τι έγινε!Χαθήκαμε.
-Χαθήκαμε λέει.Τι κάνεις;
-Τρελό πήξιμο.Λέμε.
-Όμως.Δε σε λούλου!
-Καθόλου,η δουλειά να τρέχει και όλα καλά.
-Έμαθα ότι έπιασες χοντρό μαλλί.
-Εντάξει, να κινείται το πράγμα.
-Ωραία.Καλοφάγωτα.
-Εσύ τι λέει;
-Είμαι το θέμα των ημερών.
-Τα μαθα.Καινούρια γκόμενα;
-Η γυναίκα δεν υπάρχει λέμε.
-Καλή;
-Ρε δεν υπάρχει σου λέω!.Θυμάσαι τη Σούλα;
-Ποια ρε, την ψόφια στη σχολή;
-Ναι ρε, που της έλεγα ‘‘Παλεύουμε;’’.Ε, καμία σχέση.
-Έλα και μου ερχόταν το τριπλό.
-Όχι ρε,είσαι λαλά;
-Πλάκα πλάκα,την πέτυχα τις προάλλες.
-Σώπα ρε,τι λέει;
-Τι να πει,άρχισε τις παπάτζες και την έκανα με ελαφρά.
-Χα χα,είσαι lol και ξανά lol λέμε!
-Θυμάσαι που τα είχα μαζί της;
-Ναι,τότε που σε μούντζωνα και με τα πόδια. Μεγάαααλη πετυχεσά.
-Ήμουν αλλού τότε.
-Μια απορία έχω.
-Λέγε.
-Στο πάρκο τι είχε γίνει;
-Άκου.Μετά από κάτι μπυρόνια την πήγα εκεί.Εμένα γελάγανε και οι πατούσες μου γιατί θα πήδαγα.Πάνω στο χαμούρεμα σκάει μύτη η Σοφία.
-Ποια,η μύτη με τον άνθρωπο;
-Αυτή, τα’χα και μαζί της.Στην αρχή κόλλησα. Μετά λέω‘‘Γιατί όχι;’’και της κάνω ‘‘Είσαι για τρίλιζα;’’.
-Και;
-Έγινε ιστορικό μαδομούνι.Να ναι καλά η φίλη της ο Μάτσας που τα ξέρασε όλα…
-Ρε το Σταρένιο…
-Καλά,φαντάζεσαι Σούλα, Σοφία και εγώ; Διπλοβάρδια θα χτύπαγα.
-Τρελό σπατουλάρισμα. Και;
-Τι και; Έπαιξε ο δίσκος ανάποδα. Κατεβάζω ρολά, save και exit. Σε dt. Και αλεμάο.
-Τέλος καλό, όλα καλά.
-Μπααα, είχε και συνέχεια. Μετά η Σοφία μου έστειλε λουλούδια. Ούτε γκόμενα να ήμουν.
-Καρτούλα είχαν;
-Σε αγαπώ, συγνώμη και μαλακίες. Της τα έστειλα πίσω. Με άλλη κάρτα όμως.
-Τι έγραφες;
-Πάρτα πίσω μη στα ρίξω από πάνω.
-Ανατρίχιασα!
-Δε βαριέσαι, να περνάει η ώρα. Μετά άλλαξα και νούμερο γιατί με είχε ζαλίσει στις πίπες.
-Και γλύτωσες.
-Ναι ,μη φας,σου χω γλάρο.Καμπερώθηκε κάτω από το σπίτι και με μάγκωσε.
-Ωχ, σου μέτρησε τα παΐδια;
-Μπα, μου ζήταγε το κινητό μου.
-Της το δωσες;
-Ναι. 69135389562541.
-Και το πίστεψε;
-Την είχες για έξυπνη;
-Καλά,πυρηνικός φυσικός δεν ήταν σίγουρα.
-Άσε με ρε, εδώ στο ένα και ένα έβγαζε κομπιουτεράκι.
-Και με τη Σούλα τι έγινε;
-Ξέρω γω, θα τη μάζεψε η WWF.Εμένα ρωτάς;Εσύ την είδες.
-Νομίζω μου είπε πως παντρεύτηκε.
-Έτσι είναι. Τα προστατευόμενα είδη πρέπει να τα προσέχουμε.
-Μη χαθούν τα γονίδια;
-Χε χε!Ένα μισθό στην καθισιά της ήθελε.
-Πλάκα πλάκα, αυτή θα είναι χρήσιμη αν γίνει πόλεμος.
-Τι εννοείς;
-Να την έχεις ατάιστη κανένα μήνα και να την αμολύσεις στην πρώτη γραμμή.Θα τους φάει όλους.
-Είσαι κάφρος!
-Τέλος πάντων, λοιπόν, πρέπει να την κάνω. Έχω αργήσει.
-Και εγώ πάω για ύπνο. Το βράδυ έχει ολονυχτία ο Μπουγάς.
-Μη χαθείς πάλι.
-Όχι ρε, τρελός είσαι;Θα σε πάρω φώνι.
-Άντε, βοήθειά σου.
-Τσίου.
(Βασισμένο σε προ βδομάδας πραγματικό διάλογο.) |
| posted by Anonymous @ 10:12 AM
|
|
|
|
| Wednesday, March 7, 2007
|
| One penny for a man's thought
|
(Υπότιτλος:Σουρεάλ γουρουνίστικες σκέψεις)
-Αγάπη μου, σου αρέσει το φαγητό;
-Ωραίο φαίνεται.(…τώρα αυτό τι είναι, μοσχάρι ή σκύλος;…)
-Καλό;
-Μμμμμ, πολύ ωραίο.(…σίγουρα σκύλος είναι. Τι στο διάολο, σαμπρέλα μαγείρεψε;….)
-Και έχω φτιάξει και γλυκό για μετά.
-Πω πω, θα φάμε καλά.(…μη με απειλείς εμένα….)
-Κορίτσι μου, λυπάμαι αλλά πρέπει να χωρίσουμε.
-Μα γιατί;
-Δεν είμαι ερωτευμένος μαζί σου πια (….όταν πηδιόμαστε με πιάνει νύστα…)
-Καλά,και έτσι ξαφνικά σου ήρθε;
-Δε φταις εσύ,εγώ φταίω(...εσύ φταις,σιγά μη φταίω εγώ...)
-Τι ώρα θα βρεθούμε;
-Ξέρω γω, κατά τις έντεκα;
-Μια χαρά. Θα περάσεις να με πάρεις;
-Βεβαίως(...πάλι τον ταξιτζή θα κάνω...). Που θα πάμε;
-Είπε ο τάδε για το τάδε μαγαζί.
-Ωχ, πολύ μακριά είναι! (...άσε που θα μας πιάσουν και τον κώλο...)
-Έλα αγάπη μου, θα περάσουμε καλά.
-Άντε, εντάξει, με έπεισες. (...καλά, μη μου κάτσεις μετά και θα τα πούμε...)
-Να σου πω, τι να φορέσω, αυτό ή αυτό;
-Τι να σου πω, όποιο θέλεις . (...βασικά χέστηκα...)
-Καλά, θα βάλω αυτό. Πώς σου φαίνεται;
-Πολύ ωραίο! (…έλα, τελείωνε!…)
-Πήγα το πρωί για ψώνια. Να σου δείξω τι πήρα;
-Άσε τώρα, είμαι κουρασμένος. Άλλη ώρα.(...ναι,άλλη όρεξη δεν έχω...)
-Κάτι από εδώ, κάτι από εκεί, έφυγε ένα πεντακοσάρικο.
-Ακριβά δεν είναι; (...ΠΟΣΑ;;;;...)
-Σου αρέσει αυτό το μπλουζάκι;
-Ωραίο είναι. (...το υπόλοιπο πού είναι;...)
-Και αυτή η φούστα;
-Καλή, καλή (...με αυτά θα βγεις έξω;...)
-Μήπως είμαι έντονα βαμμένη;
-Είσαι κούκλα!.(...ρεζίλι θα γίνουμε πάλι.Πέρασε και το τριώδιο...) .
-Αχ ,πολύ χαίρομαι που θα γνωρίσω τους φίλους σου επιτέλους.
-Είδες;(...καλά,κάτσε να τους γνωρίσεις πρώτα...)
-Μωρό μου,μ'αγαπάς:
-Φυσικά αγάπη μου(...ειδικά ξαπλωμένη...)
-Δεν πιστεύω να ξεχάσεις πως αύριο έχω τα γενέθλιά μου;!
-Αστειεύεσαι; (...γιατί,μ'αφήνεις να τα ξεχάσω;...)
-Τι δώρο θα μου πάρεις;
-Την αγάπη μου(...σιγά μην πιάσει...)
-Αυτή την έχω μωρό μου.Για δώρο μιλάω.
-Κάτι θα σκεφτώ.(...με ό,τι κουδουνίζει στην τσέπη, μη φανταστείς...)
Όταν η μαλακία και η αναδουλειά βαράει τον άνθρωπο,αυτά παθαίνει.Γράφει βλακείες για να περάσει η ώρα. |
| posted by Anonymous @ 12:43 PM
|
|
|
|
|
 |
|
