|
 |
Δύο δορυφόροι σε έκκεντρες τροχιές...
| Friday, April 27, 2007
|
| Άλλο ο Καρυωτάκης και άλλο ο Καρβέλας
|
Ηλίθιοι γονείς όλου του κόσμου ενωθείτε!
Μίζεροι άνθρωποι,μεγαλώστε τα παιδιά σας με τις δικές σας,σωστές αρχές!
Γιατί κάνεις παιδί αφού είσαι άχρηστος να το μεγαλώσεις;
Είναι απίστευτο.
Να χαλάς ένα σκασμό λεφτά για να πας 5 μέρες διακοπές και να κλαίγεσαι για τα φάρμακα που θα κάνουν το παιδί σου καλά.
Να βρίζεις που το μωρό σου έχει τόσα έξοδα και να τρέχεις σε πάρτυ,δεξιώσεις και συναυλίες,όπου τα σκας κανονικά.
Και το μωρό σου μεγαλώνει σαν ανάπηρο αφού το κουβαλάς στην αγκαλιά και στο καρότσι μέχρι τα δέκα του,σαν να μην έχει πόδια.
Κάποτε τρέχαμε στις αλάνες,γινόμασταν ήρωες στη φαντασία μας,γδέρναμε τα πόδια μας,μαλώναμε,ιδρώναμε.Περιμέναμε το χαρτζιλίκι του μπαμπά για να πάρουμε το Μπλεκ και το Αγόρι.Μας έμαθαν πως το χρήμα δεν είναι το παν αλλά έχει αξία.
Και έρχεσαι τώρα και στήνεις το παιδί σου μπροστά στο απόσπασμα των τηλεσκουπιδιών και το αφήνεις στη μοίρα του.Του παίρνεις έναν υπολογιστή και το αποχαυνώνεις μόνο και μόνο για να σε αφήνει ήσυχο.Του παίρνεις κινητά κάθε τόσο για να τραβάει βίντεο τον κώλο της συμμαθήτριας του με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ανάλυση και να τον παίζει το βράδυ.Του μαθαίνεις το σεξ από τα δώδεκα.Το μυείς στη μόδα και το δικό σου,άρρωστο lifestyle.Απορείς γιατί το παιδί σου δεν διαβάζει τα μαθήματά του αλλά ποτέ δεν του έκανες δώρο ένα βιβλίο αλλά το τελευταίο cd της Κοκκίνου.Το βάζεις στα φροντιστήρια από το δημοτικό.Ακούει για τον Καρυωτάκη και σε ρωτάει που τραγουδάει.Μωρό ακόμα,το σέρνεις στις πίστες και στα κωλάδικα που διασκεδάζεις,χορεύει τσιφτετέλι και ζεϊμπέκικο και γελάς με κρυφό καμάρι.Το κάνεις σαν εσένα,ένα στραβοχυμένο λουκουμά. Ή ακόμα χειρότερα ένα κακοτυπωμένο αντίγραφό σου.Ένα λοβοτομημένο υπερκαταναλωτή.
Εσένα το όνειρό σου το ξέρω.Να κυκλοφορείς με compressor ή cayene(που ζήτημα είναι αν σου ανήκει έστω και ο ένας καθρέφτης αφού το υπόλοιπο το χρωστάς),να έχεις 20 πιστωτικές,να φοράς boss και prada ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο,με τα arnette σου πρώτη μούρη,και να φορτώνεις το βάρος στεγνά στους γονείς σου να μεγαλώσουν το παιδί σου.Γιατί είσαι για την πάρτη σου και μόνο.Εμείς να περνάμε καλά και δεν γαμιούνται όλα.
Στο κάτω κάτω,τι έγινε και αν δεν ξέρεις τι σχήμα έχει η κατσαρόλα;Του δίνεις λεφτά και τρώει έξω.Και σου φέρνει κι εσένα. |
posted by Anonymous @ 10:35 AM
 |
|
|
|
| Wednesday, April 25, 2007
|
| Εδώ η ζωή μας άλλαξε κι εσύ κοιμάσαι;
|
Τις προηγούμενες μέρες έκανε επιτέλους την εμφάνισή του το περίφημο "δαχτυλίδι",αυτό που μου είχαν ζαλίσει τα αυτιά ότι δίνει άλλη απόλαυση στο σεξ.
Ναι,καλά!
Άνοιξα ένα από περιέργεια για να δω τι φέρνω,να ξέρω και τι είναι,μη λέω μαλακίες.
Όντως είναι ένα λαστιχένιο δαχτυλίδι με μία βλακεία από πάνω,που έχει δύο κουμπιά,ένα για να παίρνει μπρος και ένα για να κλείνει.Κάπου εκεί έχει και ένα λαστιένιο σταυρό για να βρίσκει στην κλειτορίδα και να "μεταφέρει την απόλαυση στη σύντροφο".Πάτησα λοιπόν το play και το παράτησα πάνω στον πάγκο.Και αυτό άρχισε να χτυπιέται σαν ζωντανό.Έτυχε ποτέ να δεις τον Έλμο τον γαργαλίτσα,αυτό το κουκλάκι που του πατάς την κοιλιά και κοπανιέται σαν τρελό;Ε,κάπως έτσι.
Δεν το έχω δοκιμάσει στην πράξη αλλά και μόνο που φαντάζομαι ατάκες του στυλ "μισό λεπτό να το βάλω μπρος","πώς ξεκινάει αυτός ο διάολος;", "όχι ρε πούστη,έμεινα από μπαταρία" ξενερώνω.Τουλάχιστον δε χρειάζεται μπαλαντέζα,κάτι είναι και αυτό.Σκέφτεσαι να θες να πηδήξεις και να ψάχνεις για πρίζα;
Είναι και εκείνη η ηλίθια διαφήμηση που ο τύπος αντί να βγάλει το μονόπετρο που θα την κάνει να τελειώσει επιτόπου και θα της φύγουν όλα,ανοίγει το κουτάκι με αυτή τη μαλακία μέσα και ρίχνει το χαμόγελο της επιτυχίας "πω πω,τι γαμιάς που είμαι,πώς τις ρίχνω έτσι" και αυτή λιγώνει.Για τελείως ηλίθιους δηλαδή.
Και έρχονται,που λες,όλοι οι greek lovers και με ζαλίζουν στις πίπες.
"Θα πάθω ηλεκτροπληξία;"(αν συνεχίσεις θα φροντίσω εγώ να την πάθεις,δεν τη γλυτώνεις)
"Και δηλαδή αυτό τι κάνει;"(το βάζεις μπρος,το ρίχνεις στο ποτήρι και σου χτυπάει το φραπέ)
"Δηλαδή δεν χρειάζεται να φοράς προφυλακτικό με αυτό;(τι να σου πω,καλού κακού για μάθε τα επιδόματα που παίρνουν οι πολύτεκνοι)
"Μετά πώς φορτίζει;"(με καλώδια από το αυτοκίνητο,πώς αλλιώς;)
Το ακόμα καλύτερο,όμως,δεν είναι το δαχτυλίδι,αλλά το φυλλάδιο που το συνοδεύει.Αφού δίνει αναλυτικές οδηγίες για κάγκουρες,του τύπου "το φοράτε στο πέος" (όχι ρε συ, μιλάς σοβαρά;),παρουσιάζει τα υπόλοιπα καινούρια προϊόντα της εταιρίας:
-Συσκευή διεγερτικού μασάζ σώματος(!)
-Δονητή για την κλειτορίδα (!!)
-Δονητή για το σημείο G(!!!!)
Δεν κρατιέμαι,θα το πω.
Ότι θα σπούδαζα και θα έτρωγα τα νιάτα μου στα θρανία για να πουλάω δονητές δεν το φανταζόμουν ποτέ. |
| posted by Anonymous @ 11:28 AM
|
|
|
|
| Monday, April 23, 2007
|
| "Είναι η επιστροφή"
|
Λοιπόν,η χθεσινή μέρα ήταν εποικοδομητική
ήπια έναν καφέ και δύο ποτά με θέα στη θάλασσα της Πανόρμου
θαύμασα το industrial wannabe στυλ ορισμένων
άκουσα τα χαμηλόφωνα σιχτίρια για το παιδάκι στο διπλανό τραπέζι που τσίριζε λες και ήταν στο γήπεδο
είδα δύο γοργόνες(μπορεί να ήταν και χέλια)να διασχίζουν το δρόμο και ερωτεύτηκα
γέλασα και το ευχαριστήθηκα
πρόσφερα άρτο,θέαμα και κλαυσίγελο με την τελευταία πόρτα που έφαγα
ανακάλυψα τον "καϊλομαγνήτη" και πως οι καμένοι είναι πολλοί αλλά σκόρπιοι
αλλά πιο πολύ απ'όλα
έφαγα μια καλή κλωτσιά
και πήγα πιο μπροστά(θέλω να πιστεύω)
και έφτασα στην άκρη του τούνελ(θέλω να πιστεύω)
και έβγαλα το μυαλό μου από το μπλέντερ πριν γίνει πουρές(θέλω να πιστεύω)
και νιώθω πολύ καλύτερα.
Και επιστρέφω. |
| posted by Anonymous @ 10:09 AM
|
|
|
|
| Tuesday, April 17, 2007
|
| Ο δεύτερος ρόλος σου πάει πολύ
|
"Εδώ θ'ακούσω μια σφαίρα να περνάει ξυστά"
Τα τελευταία λεπτά πάντα είναι τα χειρότερα.
Και εγώ πιο άρρωστος από ποτέ.
Θέλω να σε νιώθω.Και όταν σε νιώσω,απορώ με τον εαυτό μου.
Το Χ που θα πέσει πάνω σου θα είναι κόκκινο και ανεξίτηλο.Θα σε τρομάξει με την ορμή του.
"Δε θέλω καν ν'αρχίσω"
Έμπλεξα τα μαλλιά σου με αλλόκοτες σκιές μιας άλλης ζωής και δίνω νόημα στη ζωή που έχει γίνει σκόνη και αλάτι.
Κλειστά δωμάτια και τοίχοι λευκοί.
Φωνές και φασαρία.
Κόσμος.
Αν σε φιλήσω μη γλείψεις τα χείλη σου.Αυτή η πίκρα δεν αντέχεται.
"Δάχτυλα που ψάχνουν μες των ρούχων τα υπόγεια"
Κοίτα πώς είμαι.Κοίτα ποιος είμαι.
Εγώ που σου γέλασα στραβά όταν με φώναξες.
Μπήκα μέσα σου και σε άφησα να στροβιλίζεσαι.
Έσκυψες το κεφάλι και χαμογέλασες.
"Και πίσω από τ'όνομά σου να τρέχουν χίλια ονόματα"
Νυχτώνει νωρίς απόψε.Ίσως όχι για μένα.
Θα έχουμε το ίδιο σφίξιμο στο στομάχι όταν πέσουμε για ύπνο.
Πριν σβήσεις θέλω από σένα μια καληνύχτα.
Και άσε την αυλαία να πέσει. |
| posted by Anonymous @ 8:20 PM
|
|
|
|
| Wednesday, April 11, 2007
|
| Και τι δε θα δινα για να...
|
...δω αυτες τις ταινίες.
Ο Χάρυ Πότης και ο Φιλοσοφικός Ζύθος
Ο Βασιλιάς Αρθούρος και οι πότες της στρογγυλής τραπέζης.
9 1/2 βδομάδες πιόμα
Οι τρεις βαρελοφύλακες
Η νταμιτζάνα του Λοχαγού Κοκκινέλι
Αγάπη μου,μέθυσα τα παιδιά
Α.Α. ο εξωγήινος
Χορεύοντας με τους ζύθους
Ποτήρια απελπιστικά άδεια
Ιντιάνα Τζόουνς και το κηνύγι του χαμένου κατρούτσου.
Ο Άρχοντας των κελαριών
Μονομαχία στο Ελ Κράσο
Ημέρα οινοποσίας
Αυτό δεν είναι post,είναι δημιουργία!Ε ρε,ζωγραφίζω πάλι... :) |
| posted by Anonymous @ 10:50 AM
|
|
|
|
|
 |
|
