|
 |
Δύο δορυφόροι σε έκκεντρες τροχιές...
| Wednesday, May 30, 2007
|
| Άνευ
|
| Δύσκολη μέρα πάλι και ξάπλωσες στα στενά.Είναι η κούραση του κορμιού,του μυαλού.Είναι ο αυχένας και η μέση σου που σου υπενθυμίζουν πόσο άσχημα τους συμπεριφέρεσαι.Ή και ένα ερωτικό κάλεσμα,από αυτά τα γνωστά.Όπως τότε που σου είπα πως έχω φριχτό πονοκέφαλο και με έβαλες να ξαπλώσω,απόγευμα άνοιξης,λέγοντας μου πως κοιμάμαι σαν μικρό παιδί.Το βάρος από τα χέρια και τις σκέψεις σου σε κάνουν να βαραίνεις,να κλείνεις τα μάτια και πίσω από τα βλέφαρα να προβάλλεις χίλιες δύο κόκκινες εικόνες.Τον ομφάλιο λώρο που έγινε γόρδιος,που τον κουβαλάς και υπάρχει και παλιώνει και ξεφτίζει,ώσπου να κοπεί.Τις μεταμεσονύχτιες,εκτός ορίων συναντήσεις και τα μονόπλευρα γέλια.Πάντα με ρωτούσες τι ακούω και πώς σε αντέχω.Δεν προσπαθώ πια,αλήθεια στο λέω.Όταν πάω να προσπαθήσω,θυμάμαι πάντα εκείνη τη φωτογραφία στο λιμάνι,εκείνη που με κολακεύει,το κρύο δωμάτιο μέσα Αυγούστου και τη χαρά μου για την εκπλήρωση υποσχέσεων,όλων εκτός από μία.Και το απαλό και δυνατό άγγιγμα των χειλιών,που πάντα συνόδευες με βρισιές και σύγχυση σκέψης.Πόσες φορές θέλω να πάρω το αμάξι μεσάνυχτα και να σου χτυπήσω το κουδούνι.Να με περιμένεις με μισοκοιμισμένο χαμόγελο και να μου ξαναζητήσεις να περάσουμε αυτή τη νύχτα μαζί,μέχρι να μας ξυπνήσει ο ήλιος που βγαίνει πάνω από το αστεροσκοπείο.Να είμαι αλλιώς,να είμαι εκεί,χωρίς ψέμα.Να μην φυσώ την κάφτρα,να μη με ζαλίζουν πολύχρωμα φώτα.Να ξεχάσουμε ποιοι είμαστε και να γίνουμε δύο θηλαστικά την άνοιξη.Και την επόμενη μέρα να περάσεις από μπροστά μου χωρίς να γυρίσεις το κεφάλι να με κοιτάξεις στα μάτια.Μόνο ένα χτύπημα βραδυνό και αδιάφορο,το χτύπημα του κομήτη.Και αν. |
posted by Anonymous @ 2:40 PM
 |
|
| 2 Comments: |
-
Δεν σου χω πει να μην μπλέκεις με αλκοολικές;
:PPPPP
-
Χε χε χε!!!
Κακές συνήθειες..
|
| |
| << Home |
| |
|
|
|
 |
|
Δεν σου χω πει να μην μπλέκεις με αλκοολικές;
:PPPPP