Mao's exis
Α' Ανδρικός ρόλος


Name:
About Me:
Θες να μάθεις περισσότερα, ε;

Α' Γυναικείος ρόλος


Name: Ανώνυμη Μ.
About Me: Πατάς;
Η περιέργεια σκότωσε τον blogger

Αμαρτίες του παρελθόντος
Παλιότερα τεύχη
Τους διαβάσαμε και μας άρεσαν...
eXTReMe Tracker

Έξις

Δύο δορυφόροι σε έκκεντρες τροχιές...
Saturday, January 10, 2009
il ne faut pas laisser la proie pour l'ombre?



κοίταξα για λίγο το 2009..

να μου χαϊδεύει το μάγουλο


να με χορεύει στην πόλη
να μου βάζει τσιγάρο στο στόμα αναμμένο..
όπως εσύ

να μου φοράει τακούνια μαύρα γιατί μου πάνε

και καμιά φορά ν'αφήνει πόρτες ανοιχτές

λέω πως έχει πλάκα ν'ανασαίνεις


και θυμάμαι τον οδυσσέα να γράφει

/κράτα τις επιθυμίες σου θηλυκές, γυναικάρες

και ναι θέλω να το βλέπω να μου χαιδεύει το μάγουλο
-εκεί που λακουβιάζουν οι χαρές κι οι λύπε
ς

posted by ανώνυμη Μ. @ 12:53 AM   0 comments
Sunday, November 30, 2008
πτήσεις εν μέσω πτήσεων



Ανοίγω τα χέρια μου και περιμένω
ό,τι κι αν έρθει / ό,τι κι αν γίνει
πολύ μ'αρέσει που επιμένω
λες και κάτι απ'όλα αυτά θα μείνει


τραγουδάει η ρίτα στο σταυρό του νότου
κι αν τολμάς πέτα κι εσύ
μπορείς;


posted by ανώνυμη Μ. @ 12:40 AM   2 comments
Friday, October 17, 2008
Φωνές

"....να σκέφτεσαι θετικά
να βλέπεις τα πράγματα ψυχρά
να τρως
μην αφήνεις τον εαυτό σου
να σταθείς στα πόδια σου
να ελπίζεις
μην ελπίζεις
να κάνεις ό,τι σου αρέσει
να κλαις να ξαλαφρώνεις
μην κλαις κορίτσι μου
να φανείς δυνατή
να γυρίσεις σελίδα
να δεις τους φόβους σου κατάματα
να προσέχεις
να ξεχάσεις
μην ξεχνάς
και μη φοβάσαι
να βλέπεις πρόσωπα αγαπημένα
να βιώνεις τον πόνο
χαμογέλα..
.......................
Σήκωσε το κεφάλι της ανήμπορη ν'αρθρώσει.
Κι εκείνη τη στιγμή κοίταξε το ράφι και όντας ώρα αναποφάσιστη
διάλεξε κόκκινο χρώμα να βάψει τα νύχια της.
posted by ανώνυμη Μ. @ 2:10 PM   1 comments
Wednesday, September 24, 2008
χωρίς..
Ποιος καίγεται απόψε
και μύρισε η πόλη
αγάπη;;;

posted by ανώνυμη Μ. @ 11:44 AM   0 comments
Friday, September 19, 2008
Αλισάχνη..


Και με την πρώτη συννεφιά θα μείνουν μόνα τα καπέλα..
μ'όλο το αλάτι του καλοκαιριού πάνω τους...
κι όλη τη ζωή που έκρυψαν από κάτω τους.
Αποστολή εξετελέσθη επιτυχώς.

Ώρα για αυτοκάθαρση.
Τα κύματα του χειμώνα θα σκεπάσουν τη χρυσή άμμο
Κι ο βοριάς θ'ανοίξει τις οπές της υγρασίας.
Τα καπέλα θα δίνουν ραντεβού για μήνες μετά κι εσύ θα συνεχίζεις να περπατάς..
με το βοριά στην πλάτη να δίνει το ρυθμό..
αναποφάσιστη όπως κάθε φορά αν τον συμπαθείς ή όχι.
Κι έτσι, με τη γεύση ζεστού καφέ, θα καταστρώσεις όνειρα,
θ'απλώσεις σχέδια κι ίσως αλλάξεις γνώμη,
ίσως βρεις την άνω τελεία που σου λείπει
οι πληγές χαμηλά κλείνουν σιγά-σιγά κι είναι ώρα να πετάξεις τους δαίμονες, να ξορκίσεις τις σκιές και τα λάθη, τις ρημάδες τις καταπιέσεις και τις εμμονές.....να βουτήξεις βαθιά στο πετσί σου, κάτω απ'τις αισθήσεις και να συγχρονίσεις τα άκρα σου..ν'απλώσεις τα χέρια σου διάπλατα..
Να μάθεις απ'την αρχή να περπατάς.
"Δώδεκα τα όχι και τέσσερα τα ναι
θέλει βαθιά ανάσα να πεις τον αμανέ.."
Και πώς να στο πω μωρέ..είναι απλά τα πράματα..
Κάπως έτσι σκάλισα και θυμήθηκα ότι
το 'χε πολύ όμορφα πει η sorry - purple παλιότερα..
Είναι η ώρα μου.
Τεντώνω πόδια, γυρνάω κεφάλι στο πλάι.
Κοίτα με.
Είμαι όμορφη.
Δυνατή.
Άκου με.
Είμαι εύκολη.
Και παράξενη.
Ο εγωισμός μου με διατηρεί.
Αιώνες τώρα.
Μη θαρρείς πως θ’ αλλάξεις.
Κατέβα τώρα από κει, φόρα τα καλά σου νύχια και βγες στον κόσμο.




posted by ανώνυμη Μ. @ 10:21 AM   0 comments
Tuesday, August 26, 2008
Καλοκαίρι


Ήλιος και ζέστη
καμένο δέρμα,ξερά χόρτα

-εντροπική συμπεριφορά-

ατελείωτο τρίκλισμα ανάμεσα σε πολύχρωμα κουβαδάκια,
σανίδες του σερφ,
ρακέτες.

Ο διπλανός σου να ρεύεται
ενώ πίνει την Corona του.

Και εγώ να σκέφτομαι πως όλα τα σπουδαία πράγματα
γίνονται χειμώνα.
posted by Anonymous @ 2:30 PM   4 comments
Wednesday, July 23, 2008
Βιωματικώς



Ατελείωτος ποδαρόδρομος

Ήλιος

Κινήσεις, βλέμματα, μυρωδιές

Κόσμος πολύς γύρω

Αναμνήσεις

Δοκιμές

Θάλασσα και γέλια

Κυκλοθυμίες

Χαρές που αναμένονται

Insomnia

Παιχνίδια κι άσπρα χαμόγελα

Μαυρισμένα δέρματα

Κουρασμένα μάτια
και βήματα που στενεύουν
Ανυπόμονα μάτια ..
.. που χαιδεύουν το χρόνο

Εκκρεμότητες

Επιθυμίες

Στοιχήματα

κι οι λέξεις γυρίζουν
γυρίζουν οι λέξεις και γίνονται πλεξούδες σφιχτές

ατίθασες και κρέμονται αμήχανα απ'το σώμα..

λέω να βουτήξω κατακόρυφα στο βυθό μήπως λυθούν..

Αλλιώς θα με βοηθήσεις;

Θα σ'αφήσω.

Μάλλον..


posted by ανώνυμη Μ. @ 11:19 AM   2 comments