|
 |
Δύο δορυφόροι σε έκκεντρες τροχιές...
| Thursday, February 15, 2007
|
| Μια μικρή,καθημερινή ιστορία
|
Τις προάλλες είχα κανονίσει να κατέβω Αμπελόκηπους για ποτάκι.Μη φανταστείς τίποτα τρελό,ένα ποτάκι χαλαρό,εκεί γύρω στις 8:30 με 9:00.Δεν ξέρω πως μου ήρθε αλλά εκεί που ετοιμαζόμουν μου έκατσε η ιδέα να κατέβω με λεωφορείο.Είχα καιρό να το κάνω.Κάποτε,επί εποχής πανεπιστημίου,ήταν καθημερινή ρουτίνα.Πρωινό ξύπνημα,λεωφορείο (του δήμου),μάθημα,λεωφορείο για Βασιλίσσης Σοφίας,λεωφορείο για Χαλάνδρι,λεωφορείο για σπίτι.Όμορφες εποχές.Ταλαιπωρία μεν αλλά είχε το κάτι διαφορετικό που σου έφτιαχνε τη μέρα.Ήταν οι σκέψεις που γύρναγαν στο κεφάλι όση ώρα ήσουν στο δρόμο,μαθήματα,γυναίκες και εκδρομές.Ήταν οι περαστικοί που χάζευες από το τζάμι του.Ήταν τα απρόοπτα με επιβάτες που σου φτιάχναν τη διάθεση.Το τρέξιμο για να το προλάβεις,το πρώτο τσιγάρο στη στάση, το οποίο το έσβηνες αλλά δεν το πέταγες γιατί ήταν αμαρτία να πάει χαμένο.Ήταν τα ηρωικά σκονάκια και τα πλάνα για την εξόντωση των καθηγητών που κάναμε.Το στριμωξίδι και τα τραγούδια που λέγαμε,αφήνοντας μεσήλικες ταλαίπωρους να μας κοιτούν με απορία.Ήταν η "καλωδίωση",η χρήση του discman που σε απομόνωνε και σε ηρεμούσε.Οι τραγικές πρώτες πρωινές ώρες που μόνο εσύ και κάτι πακιστάνιανς είσασταν μέσα,αυτοί για την οικοδομή και εσύ για το εργαστήριο των οχτώ,μισονυσταγμένος,ενίοτε και άυπνος.
Σκεφτόμενος όλα αυτά λοιπόν το αποφάσισα.Αφού ετοιμάστηκα,έψαξα για κανένα εισητήριο,και τελικά βρήκα ένα,αν και δεν ήμουν και πολύ σίγουρος εάν το αντίτιμο είναι ακόμα 0,5 ευρώ.Ακολούθησα την ιεροτελεστία μέχρι τέλους.Πήγα στη στάση,άναψα τσιγάρο και στήθηκα να το περιμένω,σαν να γυρνούσα τον χρόνο πίσω.Και περίμενα.
Μετά από μισή ώρα βαρέθηκα και πήρα ταξί. |
posted by Anonymous @ 10:41 AM
 |
|
| 12 Comments: |
-
-
Χα χα χα χα χα!
Όταν θες μπορείς να γίνεις ΠΟΛΥ κακιά!Χωρίς να λες τίποτα.
Να άλλο ένα στοιχείο που σε κάνει ξεχωριστή.(χωρίς...ενίοτε)
;) και :)
-
Καμιά φορά ρίχνεις και τους καλύτερους ύπνους στο λεωφορείο!
Εκτός αν έχεις άγχος να μην ξεχάσεις να κάνεις τσιγαράκι!!!
Φιλώ σε σταυρωτά.
-
Όντως,ύπνοι τρελοί και παλαβοί!
Που είσαι εσύ?
Μη μ'αφήνεις μόνο μου!
Πολλά φιλιά!!!
-
η ανυπομονησία των νέων
και δεν ξέρεις καν τι έχασες
-
@ Στέφανος
Όντως δεν ξέρω τι έχασα.Ίσως κάτι πολύ σημαντικό.Ίσως πάλι και τίποτα.
Ποιός ξέρει...
;)
Καλως όρισες.
-
τι μου θύμισες τώρα...εμένα η αγαπημένη μου συνήθεια ήταν να παίρνω το τελευταίο για κέντρο και το πρώτο για επιστροφή (τα φοιτητικά χρόνια που δεν οδηγούσα). οι μισοί στο πήγαινε κρατούσαν χυμό life ενισχυμένο με βότκα και οι άλλοι μισοί ήταν γκομενίτσες που χασκογελούσαν και έβαζαν κραγιόν. το πρωί παρέα με εργατιά και συνταξιούχους που μας κοίταζαν σαν ούφο. ωραίες εποχές...
-
Και εγώ κάτι τέτοιο επεδίωκα να ξαναζήσω.Μέχρι που θυμήθηκα γιατί όταν έπαιρνα λεωφορείο ζήλευα όσους είχαν αυτοκίνητο...
-
οχι ρε συ έπρεπε να περιμένεις!!!
-
Και πώς θα σου απαντούσα τώρα;
Ακόμα εκεί θα ήμουν.
;)
-
Μάλλον δεν είναι το κατάλληλη μεταφορικό το λεωφορείο για όσους ρομαντικούς επιδιώκουν να αναπολήσουν στιγμές του παρελθόντος !Το πάθημα μάθημα λοιπόν ….
-
Όπως ακριβώς τα λες είναι.Κάθε πράγμα έχει αξία όταν γίνεται στη ώρα του.Ζήτω το αυτοκίνητο λοιπόν κλπ
|
| |
| << Home |
| |
|
|
|
 |
|
Κακώς!